معلمان خوب برای رسیدن به نیازهای بچه ها تغییر می کنند و منطبق می شوند
آیا واقعاً می توانیم ادعا کنیم در کلاس جغرافی درس داده ایم، در حالیکه هیچ کس مفاهیم تدریس ما را نفهمیده است؟ اگر هیچ کدام از دانش آموزانمان بیرون از کلاس کتاب به دست نگیرد، آیا ما واقعاً به آنها خواننده خوب بودن را آموخته ایم؟ ما اغلب به این جنبه ها فکر نمی کنیم اما آنها در قلب تدریس مؤثر جا دارند. یک طرح درس عالی و یک درس عالی دو موضوع کلاً متفاوت هستند؛ وقتی یکی از آنها در پی دیگری اتفاق می افتد خیلی خوب است، اما همه می دانیم که این اتفاق هر روزی نیست. ما به بچه ها درس می دهیم که یاد بگیرند و وقتی یاد نمی گیرند، باید استراتژی های تازه ایجاد کنیم، به راه های تازه فکر کنیم، و کلاً هر کاری که بتوانیم برای زنده کردن فرآیند یادگیری انجام دهیم. داشتن متدولوژی خوب، عالی است اما بهتر است بچه هایی داشته باشیم که در یادگیری خوب، شرکت می کنند.

ارزش و مقام معلم
سخنی زیبا از امام صادق علیه السلام ارزش و مقام معلم خوب را روشن می سازد. حضرت می فرماید: «تمامی جنبندگان روی زمین و ماهی های دریا و هر کوچک و بزرگ در زمین و آسمان خدا، برای آموزگار خوب طلب آمرزش می کنند». معلم، شاگردانش، این امانت های الاهی را از آلودگی ها و تباهی ها حفظ کرده و سعی می کند با تعلیمات خود و تربیت آنان، زمینه رشد و کمالشان را فراهم آورد. انتظار جامعه از افراد به اندازه ارزش و مقام آنان است و بنابراین، معلمی که این چنین مقامی دارد، هیچ گاه مرتکب اعمال ناشایست نمی شود.

صداقت

صداقت و راستگويي در فطرت آدمي نهاده شده و آدمي ذاتاً به آن متمايل است.
خداوند متعال نيز در قرآن از مردمان مي خواهد از صادقين و راستگويان باشند. امام علي ع يکي از صفات پرهيزکاران را صداقت در گفتار مي داند. صداقت و راستگويي روح و حقيقت گفتار است.
امام علي در خطبه نهج البلاغه مي فرمايد: « صداقت در گفتار را که خداوند به فردي در ميان مردم عطا کند بهتر از ثروتي است که کسي بر ديگران به ارث گذارد.»

در هر مکتبي براي رسيدن به اهداف تعليم و ترتيب از روش هاي خاص آن مکتب استفاده مي شود. در دين مبين اسلام که دستورات جامع و کامل آن در قرآن ، اين کتاب هميشه جاويدان ، آمده است ؛ روش ها و نکته هايي که در رسيدن به اهداف مقدس تعليم و تربيت که بزرگترين اين اهداف : «انسان سازي» است ، بيان شده است که با دقت و تدبر در آيات قرآن کريم و رجوع به احاديث اهل بيت (علیهم السلام) در اين زمينه ، مي توان اين روش ها و نکته ها را به خوبي دريافت و به کار برد تا هدف اصلي و اساسي تعليم و تربيت يعني انسان سازي محقق گردد.

بوسه میزنم بردستانت
به احترام بهشت که زیر پایت جاری ست
به احترام اندیشه‌ای که بر تخته کلاس نقش می‌بندد
سپاسگزار معلمی هستم که اندیشیدن را به من آموخت نه اندیشه هارا
استاد روزت مبارک

************************

عارفان ِ علم عاشـق می‌شوند، بهـترین مردم معلم می‌شـوند، عشق با دانش متمم می‌شود، هر که عاشق شد معلم می‌شود؛ این یک جمله‌ای آشنا در وصف معلمان است.

معلمانی که با سر چشمه‌ نگاه‌شان بابا آب داد، بابا نان داد را در دل ما نهفته کردند، غافل از اینکه بدانیم خود معلم به ما عشق داد.

شاید شنیده باشیم که می‌گویند معلمی شغل نیست معلمی عشق است؛ عشق ساربان علم که میزبان مهر و عشق در دل هر فردی که اول صبح با زبانی ساده یاد می‌گیرند که خدا خالق و سراینده عشق است.

روز بازگشت‏ به فطرت

در فرهنگ اسلامي اولين روز ماه شوال به عنوان عيد فطر و جشن بازگشت‏ به فطرت معين شده است، زيرا مسلمانان روزه ‏دار در طول ماه رمضان با ارتباط هاي پي در پي با خداوند متعال و استغفار از گناهان به تصفيه روح و جان خويش همت گماشته و از تمام آلودگي‏هاي ظاهري و باطني كه بر خلاف فطرت آن‏هاست، خود را پاك نموده و به فطرت واقعي خود برمي‏گردند. اميرمؤمنان علي عليه السلام نيز از همين زاويه به عيد فطر مي‏نگرد و با اشاره به روز عيد مي‏فرمايد: «انما هو عيد لمن قبل الله صيامه وشكر قيامه وكل يوم لا يعصي الله فهو عيد (1) ; اين عيد كسي است كه خدا روزه ‏اش را پذيرفته و نماز او را ستوده است و هر روز كه خدا نافرماني نشود، آن روز عيد است. »

علی علیه السلام فرمودند:



«اِنََّما هُوَ عیْدٌ لِمَنْ قَبِلَ اللهُ صِیامَهُ وَ شَکَرَ قِیامَهُ؛ این عید[فطر]، فقط عید کسی است که خدا روزه‌اش را پذیرفته و نمازش را ستوده است.»



, قبولی نماز و روزه، یعنی اینکه نماز در عمق روح انسان راه یافته باشد، و نیّت روزه ژرفای قلبش را جلا داده باشد.


محورهای خطبه اوّل عید فطر این خطبه در منابع روایی ما از جمله «من لایحضره الفقیه» با اسناد مرحوم صدوق از امیرمؤمنان علی (ع) نقل شده است. بخش‌های مختلفی مورد اشاره قرار گرفته که اهمّ آن‌ها از این قرار است.

سوره ‏ای در قرآن هست بنام سوره دخان می‏فرماید: «بسم الله الرحمن الرحیم حم و الکتاب المبین انا انزلناه فی لیلة مبارکه انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم» خوب خداوند مبارک است چون می‏گوییم «تبارک الذی» یعنی خدا مبارک است قرآن مبارک است چون می‏گوییم «کتاب انزلناه مبارکا» مبارک کلمه مبارک برای قرآن هم آمده مرکزی که وحی نازل شد مبارک است چون قرآن می‏فرماید که محل نزول قرآن مبارک است چون قرآن می‏فرماید «ببکة مبارکا» بکه یعنی مکه مبارک است زمان هم مبارک است زمانی هم که قرآن نازل شد زمان نزول هم مبارک است چون می‏فرماید که «انا انزلناه فی لیلة مبارکة» شب قد ر شب مبارکی است سوره «انا انزلناه» هم این را دارد «انا انزلناه فی لیلة القدر» ما قرآن را در شب قدر نازل کردیم.

1- شب قدر، شب اندازه گیری
شب بیست و سوم شب قدر است. قدر یعنی اندازه گیری. هر چیزی حساب و کتابی دارد. قرآن می فرماید تمام نعمتهائی که به شما می رسد خزینه‌اش پهلوی ما است. به مقداری که حکمت است صادر می کنیم. «إِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ» الحجر/21 یعنی چیزی نیست مگر اینکه خزینه‌اش پهلوی ما است، «و ما ننزله الا بقدر معلوم» یعنی خزینه پهلوی ما است به مقدار خاص نازل می کنیم. مثل اینکه سماور پر از چای است، منتهی شما لیوانی بریزید، چای کمرنگ بریزید، پررنگ بریزید آنها مربوط به این است که چقدر عقل شما قضاوت کند که برای که چه چای بریزید، یعنی خزینه‌اش در سماور است اما یک استکان یک استکان.. منتهی از سماور ما کم می شود ولی از خزینه خدا کم نمی شود. یک مثل هم برایتان بزنم، یک آیه داریم در قرآن می فرماید «مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ» الذاریات/23 مثل اینکه دارید حرف می زنید. خزینه حرف حلق شماست، منتهی چند کلمه به یکی بگوئی، این اختیارش دست شماست. یعنی قدرت سخنرانی در بدن هست اما استفاده از این قدرت به مقداری است که شما صلاح بدانید. چطور شما توان سخن دارید، منتهی هر چه می توانید که حرف نمی زنید، به مقداری که لازم است، حرف می زنید. «مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ» یعنی همانطور که شما قدرت نطق دارید، منتهی از این قدرت کم کم استفاده می کنید به مقداری که صلاح می دانید، خدا هم قدرت دارد، از قدرتش تدریجا، آن مقداری که حکیمانه هست عرضه می کند.

هيچ مناسبتي بيشتر از احياء و دعا ندارد بنابراين بحث ما بحث دعا است دعا و رمضان هم به هم جفت شده قرآن و آيات روزه و آيات دعا با هم جفت شده «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي» (بقره/186) را با هم بشنويم پس موضوع بحث دعاست.

زماني که سوال مي‌کنند از تو بندگان من آمدند گفتند يا رسول الله دعا مي‌خواهيم بکنيم داد بزنيم يا يواش بگوييم فرمودند من نزديک هستم يواش بگوييم اگر سوال کردند بندگان من از من بگو من نزديک هستم قريبم اجابت مي‌کنم اجابت کننده را حتي اگر بيايد سراغ خودم پس استجابت از خودم بخواهيد و به خودم ايمان بياوريد در اين آيه خدا هفت بار گفته خودم…. يعني لطيفترين آيات قرآن به قول الميزان اين آيه است چون مي‌گويد «إِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي» بندگان خودم «عَنِّي» از خودم «فَإِنِّي» خودم «أُجِيبُ» خودم اجابت مي‌کنم به شرط اينکه دعاکننده بيايد سراغ خودم «دَعْوَةَ الدَّاعِ» استجابت از خودم بخواد، به خودم ايمان بياورد اين خيلي آيه لطيفي است

1- اهميت شب بيست و سوم ماه رمضان

اول كه بدانيد شب بيست و سوم از شب نوزدهم و شب بيست و يكم مهمتر است. به همين خاطر شب بيست وسوم، اعمال اضافه دارد. غير از دعاهاي شب قدر سوره‌ي روم و عنكبوت دارد. دو تا غسل مستحب است انسان بكند. يكي سر شب، يكي آخر شب… آمد خدمت حضرت گفت: آقا من نمي‌توانم بيايم در روستا هستم. اجازه بده يك شب بيايم. گفت: اگر بنا است يك شب بيايي شب بيست سوم بيا. دلايلي داريم كه شب قدر شب بيست و سوم است كه «لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» «أَلْفِ» يعني هزار، «أَلْفِ شهَْرٍ» يعني هزار ماه. شب قدر مساوي با هزار ماه است. هزار را تقسيم بر دوازده ماه بكنيد، هشتاد و چند سال مي‌شود. شبي به اندازه‌ي هشتاد و چند سال است. تمام خوبي‌هاي يكسال، خيرات يكسال يا گرفتاري‌هاي يكسال، شب قدر اندازه‌گيري مي‌شود. شب قدر را خواسته باشيم تشبيه كنيم، مثل روزي است كه رئيس جمهور بودجه‌ي يكسال را تحويل مجلسي‌ها مي‌دهد. يعني تصويب بودجه‌ي يكسال. يعني هر وزارتخانه‌اي هرچه پول مي‌خواهد روزي كه چه مي‌گويند… رئيس جمهور اين لايحه، روزي كه لايحه‌ي بودجه را مي‌دهد، شب قدر لايحه‌ي بودجه يعني تمام خيرات و تمام شرها شب قدر اندازه‌گيري مي‌شود. بنابراين داريم كه حضرت به چشم بچه‌هايش آب مي‌پاشيد، مي‌گفت: امشب را نخوابيد. امشب را نخوابيد. اين مسئله‌ي مهمي است.

1- استجابت دعوت خدا، زمينه استجابت دعاي بندگان

يكبار ديگر، در قرآن دو تا آيه داريم. يك «أَسْتَجِبْ»، يك «اسْتَجيبُوا». «أَسْتَجِبْ» يعني هرچه تو گفتي من گوش مي‌دهم. «اسْتَجيبُوا» يعني هرچه من گفتم، شما گوش بدهيد. من هرچه گفتم تو گوش ندادي، حالا توقعت اين است كه سالي يك شب مسجد مي‌آيي، من نوكر تو شوم. در عين حال خدا به كارهاي ما كار ندارد.

بعد از نماز جعفر طيار يك دعا است، مي‌گويد: خدايا، «تَخَلَّفَ سُكَّانُ أَرْضِك‏» (مستدرك/ج6/ص232) مردم، گوش به حرف‌هاي تو نمي‌دهند. «فَكُنْتَ عَلَيْهِمْ عَطُوفاً بِجُودِك‏» ولي تو با جودت به مردم مهرباني داري.

1- شب قدر، تفسیر قرآن در مساجد
در شب قدر بحث را قبل از افطار معمولاً گوش می‌دهند. من تقاضا می‌کنم هر مسجدی، هر منبری، هرجا می‌خواهند شب قدر باشند، روی ساعت ده دقیقه یک آیه را تفسیر کنند. چون خدا می‌گوید: قرآن شب قدر نازل شد. این درست نیست که شب قدر که شب نزول قرآن است، خود قرآن در مسجد ما سهم ندارد. یعنی یکی دو ساعت دعای الغوث می‌خوانیم و واعظ هم منبر می‌رود. مداح هم مداحی می‌کند. قرآن هم سر می‌گیریم. دعا و همه چیز در مسجد هست. آنچه نیست قرآن است. این خیلی بد است.

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏، إِنَّا أَنْزَلْناهُ‏ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَ ما أَدْراكَ ما لَيْلَةُ الْقَدْرِ، لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ، تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فِيها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ، سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ» (قدر/1-5)
1. شب قدر، شب تقدیر امور بندگان
قدر دو معنا دارد، یکی اندازه‌گیری، یکی ارزش. شب قدر یعنی شب اندازه‌گیری است. چه کسی سال دیگر باشد، نباشد، مریض باشد، پولدار باشد. حادثه پیدا شود. حادثه تلخ و حادثه شیرین، در مجلس شورای اسلامی یک روز روز قدر است، آن روزی که رئیس جمهور هزینه سال را به مجلس تقدیم می‌کند تا نماینده‌های مجلس روی آن رأی بدهند. بهداشت چقدر پول، آموزش و پرورش چقدر پول، یعنی آن روزی که پول‌های مملکت تقسیم می‌شود بین وزارتخانه‌ها،

1- شب قدر، بهترین شب برای دعا و مناجات
من می‌خواهم راجع به دعا صحبت کنم، از آیات و روایات، چون شب دعاست. روزی برای دعا بهتر از روز عرفه نیست و شبی بهتر از شب بیست و سوم نیست. خیلی فشرده، بحث خیلی هست، طولانی هم هست، ولی من چکیده‌ای از یادداشت‌هایم را خدمتتان می‌گویم.
دعا را که همه هم می‌کنند، با هر زبانی، امّا این‌که لازم نیست دعا عربی باشد، با هر زبانی که بلدی دعا کن. نماز را باید حمدمان را عربی بخوانیم. یک حدّ عربی داریم که همه باید یک زبان باشد. بالأخره زبان واحد، یک ارزش است. الان همه‌ی خلبان‌ها در هر کشوری که پرواز می‌کنند، خواستند صحبت کنند با فرودگاه، باید انگلیسی صحبت کنند. هر خلبانی زبان خودش را داره ولی با تماس با فرودگاه، باید هر کجای کره زمین که هستی انگلیسی صحبت کنی. این زبان واحد یک ارزش است. ولی با هر زبانی هست، افرادی هستند نمی‌توانند بروند مسجد، دعا بلد نیستند، کتاب ندارند، نمی‌دانم به هر دلیلی بشیند با خدا همین‌طور حرف بزند. این یکی.

زندگی نامه امیرالمؤمنین علی علیه السلام(بخش پنجم)

زندگی نامه امیرالمؤمنین علی علیه السلام(بخش چهارم)

زندگی نامه امیرالمؤمنین علی علیه السلام(بخش سوم)

زندگی نامه امیرالمؤمنین علی علیه السلام (بخش دوم)

زندگی نامه امیرالمؤمنین علی علیه السلام (بخش اول)

فضائل امیرالمؤمنین  (منبر ده دقیقه ای)فضیلت سوم

فضائل امیرالمؤمنین  (منبر ده دقیقه ای)فضیلت دوم

فضائل امیرالمؤمنین  (منبر ده دقیقه ای)فضیلت اول

عفو و گذشت امام علی علیه السلام 

کلام حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام به اصبغ بن نباته

سئوالات صعصعة ابن صوحان

چهل آیه از فضائل امیرالمؤمنین در قرآن

حقیقت متعالی شب قدر

شب قدر

«قدر» در لغت به معناى اندازه و اندازه گیرى است.(1) «تقدیر» نیز به معناى اندازه گیرى و تعیین است.(2) اما معناى اصطلاحى «قدر»، عبارت است از ویژگى هستى و وجود هر چیز و چگونگى آفرینش آن( 3) به عبارت دیگر، اندازه و محدوده وجودى هر چیز، «قدر» نام دارد. (4)

بنابر دیدگاه حكمت الهى، در نظام آفرینش، هر چیزى اندازه اى خاص دارد و هیچ چیزى بى حساب و كتاب نیست. جهان حساب و كتاب دارد و بر اساس نظم ریاضى تنظیم شده، گذشته، حال و آینده آن با هم ارتباط دارند.

پیرامون شب قدر

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ * لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ*
تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ * سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ *(2)
اى عفو تو شامل گناهان
كوى تو پناه بى پناهان
بر خسته دلان شفاى دردى
محروم نكرده دردمندى
باز است درت بر آزمندان
اى عشق دل نيازمندان

لیله القدر، عید فرشتگان

نـخستین  پیام ملکوتی وحی در سپیده دمی از ماه رمضان بر قلب نازنین پیامبر  اکرم  (صلی الله علیه وآله وسلم)  نـازل شـد، آنگاه هیجانی شگفت و بیرون از حد توصیف سراسر وجود مبارک حضرت را  فراگرفت . آن نور در مقام ظهور بـه صورت جبرئیل «افق مغرب و مشرق  را گرفت و همه  فضا  را با شش هزار بال پر کـرد، و این تمثل حقیقت عـقلی او در چـشم پیامبر بود.(1)
از هیبت روح الامین دل پیامبر بسختی تپید، آیات نور بر ضمیر منیر مهتر  و سرور عالم نقش پذیرفت و از آن لحظه زلال ایمان در بستر زمان جریان جاودانة خود را آغاز کرد. آن شب شکوهمند مبداء تحول بـشری و سرآغاز رحمت و نعمت  الهی  یعنی نزول قرآن بود، در شب قدر فرشتگان به فرمان پروردگار دسته دسته و گروه گروه به سوی خاکیان بال می گشایند و تا سپیده دمان به سلام انسان موحد می شتابند، بـه  گـفته  طبری : «به ماه رمضان اندر، شبی هست که آن را لیلة القدر خوانند و آن عید فرشتگان است که جمله از آسمان به زمین آیند و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل  و فرشتگان بی عدد آن شب به زمین آیند و آن شب نـوزدهم مـاه رمضان است تا شب بیست و هفتم.»(2)
طبق صریح آیه کریمه - انا انزلناه فی  لیلة القدر  - نزول قرآن در شب قدر  بوده  است  اما شب قدر در چه شبی یا چه ماهی قـرار دارد بـخوبی روشن نیست . در این مورد صاحبنظران اتفاق عقیده ندارند،  بعضی  از  مفسران می گویند: منظور از لیله مبارکه درآیه انا  انزلناه  فی لیلة مبارکة شب نیمه شعبان (3) است.

نگاهی به فضیلت شب قدر در سایه توجه به حجت

پنج تصمیم مهم و طلایی در شب قدر

پنج تصمیم مهم و طلایی در شب قدر - تصمیم های بزرگ و طلایی در شبی طلایی

شب قدر مهمترین و با ارزش ترین نقطه ی شروع زندگی معنوی انسان، شب تغییر و تحول، شب تعیین سرنوشت و شب قرار گرفتن در جاده های مهم و اساسی است، شبی که انسان با اراده و انتخاب خود تقدیری متفاوت را برای خویش رقم می زند، تقدیری که می تواند انسان را در جاده سعادت و کمال قرار دهد و یا اینکه او را در ایستگاه پایانی زندگی متوقف و زمین گیر کند و یا اینکه جان تازه ای به کالبد زندگی او ببخشد.

فضیلت شب قدر

اشاره

«شب قدر» شبی است که در آن قرآن بر پیامبر عظیم الشأن اسلام نازل شده است و فضیلت عبادت در این شب از تمام شبها بیشتر است. در این شب مقدرات یک سال انسان معین می گردد. از با فضیلت ترین اعمال در چنین شبی «احیاء» می باشد که به معنای پاس داشتن یک شب تا صبح است. پس جا دارد که در چنین شبی انسان از اعمال زشت خود استغفار نماید چرا که شب توبه است و خداوند در آن بندگانش را مورد اکرام خاص خود قرار می دهد. لسان الغیب سروده است:

 


حدیث رمضان

قال الامام علی بن ابی طالب علیه السلام :

صوم القلب خير من صيام اللسان و صوم اللسان خير من صيام البطن

حضرت علی علیه السلام می فرمایند:

روزه قلب بهتر از روزه زبان است
و روزه زبان بهتر از روزه شكم است

غرر الحكم، ج 1، ص 417، ح 80