مهارتهای اجتماعی کودکان

اولیای کودکان امیدوارند که کودکانشان در مدت زمانی که به پیش دبستان می‌روند چیزهای زیادی یاد بگیرند، شعر بخوانند نقاشی کنند و مفاهیم علمی را بیاموزند اما باید توجه داشت که کسب مهارت‌های دیگری لازم است تا یادگیری برای کودک تسهیل شود. مطالعات نشان می‌دهند که کودک در آغاز ورود به پیش دبستان نیازمند کسب و توسعه‌ی مهارت‌ های اجتماعی هستند که کلید یادگیری محسوب می‌شوند. به عبارت دیگر، این گونه مهارت‌ها اساس یادگیری خواندن، نوشتن ریاضیات و علوم هستند. تقویت اعتماد به نفس، مهارت همکاری و ارتباط با دیگران، خود کنترلی و حس کنجکاوی از جمله‌ی این مهارت‌ های اجتماعی هستند.

علاقه کودک به شنیدن داستانهای تکراری

صد و سی و هفتمین بار است که داستان کدو قلقله زن را می شنود اما هنوز مثل بار اول (بلکه بیشتر) از شنیدن آن لذت می برد. هر چند این کار بچه ها حوصله والدین را سر می برد اما کاملاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد.

مگه نگفتم؟ راهی آسان برای لجبازتر کردن بچه ها

آموزش خویشتنداری به کودکان

  روانشناسی دانشگاه استنفورد آزمایش جالبی را  بر روی تعدادی از کودکان انجام داد. آنها به هر  یک از بچه ها  یک شیرینی می دادند و می گفتند اگر آن شیرینی را تا بازگشت دوباره مربی به اتاق نخورد شیرینی دیگری را نیز به او خواهند داد. سپس او را در اتاق تنها می گذاشتند و رفتار او را زیر نظر می گرفتند.

یکى از اهداف مهم شریعت انسان‏ساز اسلام و بعثت انبیا(ع) تربیت و تزکیه انسان است. قرآن‏کریم کامل‏ترین کتاب تربیتى و اخلاقى است و جامع‏ترین هدف‏ها و روش‏های تربیتى در ابعاد فردی و اجتماعى را دربردارد. با اندکى تدبر آیات این صحیفه آسمانى درمى‏یابیم که بهترین راه تربیت که مبتنى بر شناخت حقیقت انسان و همه نیازها و وجوه اوست، راه وحى است، راه سنت الهى و سنت معصومین (ع) است،
قرآن‏کریم به آیینى فرامى‏خواند که بهترین آیین تربیت است؛ چنان که مى‏فرماید: «ان هذا القرآن یهدى للتى هى اقوم؛ همانا این قرآن به آیینى درست‏تر و استوارتر راه مى‏نماید.»
بیان هر چیزى در قرآن و سنت آمده است؛ چنان مى‏فرماید: «و نزلنا علیک الکتاب تبیاناً لکل شى‏ء»(1) و فرو فرستادیم بر تو این کتاب را که روشنگر هر چیزى است. «و تفصیل کل شى‏ء»(2)این آیات شریفه بیانگر این است که قرآن نسبت به هر چیزى حالت روشنگرى دارد و چیزى از مسائل فردى و اجتماعى و دانشهاى مختلف نیست، مگر این که قرآن آن را بیان نموده است.

 هدف از تربیت قرآنی چیست؟/ قرآن کریم در مورد اهمیت تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان چه می فرماید؟       

تربیت دینی هم حق کودک است و وظیفه والدین، هم آینده‌ی سعادت او را فراهم می‌سازد و هم دارای ثوابی است که گاه نجات بخش والدین خواهد بود؛ بنابراین، سخن از اهمیت آن کافی است. رسول خدا (ص) به برخی از کودکان نظر افکند و فرمود: وای بر فرزند آخرالزمان، از روش ناپسند پدرانشان! عرض شد: ‌ای رسول خدا! از پدران مشرک آن‌ها؟ فرمود: نه! از پدران مسلمان آن‌ها که هیچ یک از فرائض دینی را به آن‌ها نمی‌آموزند و به ناچیزی از امور مادی درباره‌ی آن‌ها بسنده می‌کنند. من از این مردم بیزارم و آنان نیز از من بیزارند. در اهمیت تربیت دینى همین بس که انگیزه بعثت انبیا در اصل بر همین هدف استوار است و قرآن کریم که کتاب هدایت و انسان سازى است در پاره اى از آیات به طور صریح به تربیت دینى فرزندان پرداخته است لذا در این خصوص با حجت الاسلام دکتر «ایمان ضرابی» پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

بیانات در دیدار نخبگان جوان‌

انواع تربیت:

از دودیدگاه قابل بررسی است:

الف) تعمدی: تربیت ازاین دیدگاه بر دو نوع است:

1) تربیت عمدی: فرد یا افراد تربیت کننده شیوه ی خاصی ازتربیت را درباره ی فردی اعمال می کنند وبرای تربیت خود طرح و برنامه ای دارند به عنوان مثال مادر دست کودک را گرفته و به او راه رفتن را می آموزد.

هدف از تعلیم و تربیت

هدف از تعلیم و تربیت متأسفانه بعضی از مدارس و یا مربیان هدف از ارزشیابی و امتحان را عملی برای غربال کردن دانش آموزان و طبقه بندی آنان می دانند و هدفشان انتخاب و تعیین افراد شایسته و تشویق آنان به عنوان افراد مطلوب و موفق است؛ در حالی که به طور ناخودآگاه بقیه اعضای کلاس افراد ناشایسته و نالایق معرفی می شوند . نتیجه این دیدگاه و این گونه تشویق کردنها، سبب خواهد شد که اکثر افراد کلاس اعتماد به نفس و احساسن لیاقت را از دست بدهند و تصور نامطلوبی به خویش پیدا کنند. همین امر، موجب دلسردی و عدم تحرک در انجام تکالیف درسی خواهد شد، لذا مشاهده می گردد که پس از امتحان ثلث اول و دریافت نتایج آن، بعضی از دانش آموزان نسبت به درس رغبتی نشان نمی دهند، در صورتی که یکی از هدفهای ارزشیابی، ایجاد رغبت در دانش آموزان بوده ولی در این جا نتیجه عکس داده است.
 

تربیت چیست؟

تربیت شامل ایجاد یا فعلیت بخشیدن هر نوع کمالی در انسان می شود که مطلوبیت و ارزش داشته باشد.این کمال گاهی جنبه شناختی دارد که به دانش،شناخت و آگاهی انسان مربوط می شود گاهی نیز جنبه کنشی یا حرکتی دارد که به رفتارها و اعمال عینی انسان که اغلب دارای مظاهر جسمانی هستند مربوط می شود و بالاخره گاهی جنبه گرایشی یا عاطفی دارد که با نگرش،اعتقاد،ایمان و علایق،احساسات انسان مرتبط است.