با یک من عسل هم نمیشه خوردش کنایه از چیست؟

۱- یعنی انقدر بداخلاق و تندمزاج است که اصلا نمی شود نزدیکش شد.

۲- کنایه از اوج تندخویی فرد است؛ یعنی اخلاق این شخص مانند زهر، تلخ و کشنده است و عسل با آن همه شیرینی اش حریف تلخی او نیست!

هر کس بر اثر حادثه ای حالت خشم و غضب فوق العاده به او دست دهد به قسمی که چهره پر چین و جبین پر آژنگ کند ؛ چنین کس را اصطلاحاً برج زهر مار می گویند . لکن در استعمال آن باید الفاظ تشبیه مانند چون و همچون و امثال آن بکار رود تا افاده معنی کند .

گر چه این عبارت ریشه نجومی دارد نه تاریخی ، ولی در هر حال باید ریشه آن به دست آید تا معلوم گردد علت تسمیه و نامگذاری آن چیست و چگونه یک اصطلاح نجومی به صورت ضرب المثل در آمده است .

احسان و نیکی به مردم از جمله ابزاری است که نزدیکی به خدا را سرعت می بخشد، مانع نزول بلا و موجب برطرف شدن سختی ها و مشکلات می شود، و از همه مهم تر محبوبیت در پیش گاه خداوند متعال را که منشأ رحمت های بی کران او است به ارمغان می آورد.

هر کسی اگر نیکی کند پیش از این که نیکی او به دیگری برسد به خود او می رسد. احسان و نیکی کردن به مردم و اطرافیان امری پسندیده است. ضرب المثل های احسان و نیکی به شرح ذیل است.

_ دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می کاریم دیگران بخورند.

قند و پند ( ضرب المثل ها و حکایات قدیمی ) دهه هفتاد

عسل آباد قسمت ۵ براساس ضرب المثل های کردی

با اون زبون خوشت، با پول زیادت، یا با راه نزدیکت “

معنی ضرب المثل ” با یک من عسل هم نمیشه خوردش “

همه چیز درباره معنی و مفهوم ضرب المثل با یک من عسل هم نمیشه خوردش

در این پست با معنی و مفهوم این ضرب المثل ایرانی و قدیمی آشنا می شوید. با دانشچی همراه باشید.

با یک من عسل هم نمیشه خوردش کنایه از چیست؟

۱- یعنی انقدر بداخلاق و تندمزاج است که اصلا نمی شود نزدیکش شد.

۲- کنایه از اوج تندخویی فرد است؛ یعنی اخلاق این شخص مانند زهر، تلخ و کشنده است و عسل با آن همه شیرینی اش حریف تلخی او نیست!

۳- وقتی چیزی خیلی تلخ باشد، هرچقدر شکر و عسل قاطی آن کنی، مزه تلخش از بین نمی رود. فقط عسل را حیف کرده ایم! حالا کسی که تندخو و بداخلاق است، به آن خوراکی تلخ و بدمزه تشبیهش کرده اند که هرچقدر با رفتارهای خوب و سخنان شیرین بخواهی او را نرم و مهربان کنی، تاثیری در ذات او نخواهد داشت.

♦ چنان که مثل معروفی در این باره هست که می گوید:

ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است!

در واقع، بداخلاقی ها و صفات زشت انسان اگر درمان نشوند، روز به روز مانند درخت ریشه دار، تمام وجودش را فرا می گیرند و هرچه سن شخص بالاتر می رود، این ریشه های بداخلاقی در وجودش گسترده می شود و درمانش سخت تر!

ضرب المثل های نیکی و احسان

احسان و نیکی به مردم از جمله ابزاری است که نزدیکی به خدا را سرعت می بخشد، مانع نزول بلا و موجب برطرف شدن سختی ها و مشکلات می شود، و از همه مهم تر محبوبیت در پیش گاه خداوند متعال را که منشأ رحمت های بی کران او است به ارمغان می آورد.

 

منبع : فعله گری، مرضیه، قصه ها و مثل های ایرانی

هر کسی اگر نیکی کند پیش از این که نیکی او به دیگری برسد به خود او می رسد. احسان و نیکی کردن به مردم و اطرافیان امری پسندیده است. ضرب المثل های احسان و نیکی به شرح ذیل است.

_ دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما می کاریم دیگران بخورند.

_ آن کس که نکو کرد و بدی دید، کدام است؟

_ دستِ بِدِه، می ستاند.

_ سیب مردم، بِهْ عوض دارد.

_ چو استاده ای، دست افتاده گیر.

_ تو نیکی می کن و در دجله انداز.
که ایزد در بیابانت دهد باز. (سعدی)

_ با خلق خدای کن نکویی. (سعدی)

_ رنج مشو، راحت رنجور باش. (نظامی)

_ یار شو خلق را و یاری بین. (اوحدی)

_ مروت نباشد بدی با کسی.

-کز او نیکویی دیده باشی بسی.